De aanloop naar Bartje 200 een marathon MTB tocht van 200 kilomer

01-07-2021

Op naar het land van Bartje

Wie 2 jaar geleden tegen mij had gezegd: “We gaan 200 km mountainbiken en daar gaan we geen hele maand over doen, maar we doen die 200 km op 1 dag”. Die persoon, had ik voor gek verklaard. 2 jaar geleden begonnen we met een rondje Rucphen, vaak na het werk en dan was 37 km al behoorlijk intensief. En nu 2 jaar later gaat het toch echt gebeuren, we staan ingeschreven voor de Bartje200. Een MTB tocht van 200 kilometer door het Drentse landschap. Ik heb er zin in!!!

Doelen stellen

Collega Ziggey was de eerste, hij had zich vorig jaar al opgegeven voor de Bartje200. Remco volgde al snel en ergens kriebelde het bij mij ook wel, maar ik had nog steeds het idee, dat het niet te doen zou zijn.

Toch een kijkje op de site gedaan, maar helaas de inschrijving was vol.

Door Corona werd de startdatum verplaatst van 20 juni naar 4 juli. Er kwamen plaatsen vrij en heb mijzelf toch ingeschreven. Raf gaat ook mee.

De sporter in mij, houd van een uitdaging en van competitie. Uit ervaring weet ik dat alles wat je aandacht geeft groter wordt en dat het trainen met een doelstelling zeer motiverend werkt.

Waar we 2 jaar geleden in het pre-corona tijdperk in de winter tijdens een toertocht kozen voor 27 km ipv 49 km, omdat het toch wel ver en zwaar was, moeten we nu het zitvlees en de conditie echt trainen om de lange zit van 200 km te volbrengen. De frequentie, intensiteit en de duur van de ritten zijn opgevoerd van 1 of 2x per week naar standaard 3x per week fietsen. Grenzen worden verlegd. De 1e keer boven de 100 km voelde goed, alleen wel frustrerend dat je kapot bent en weet dat je dan nog maar op de helft bent. Een graveltocht van 142 km langs mooie kanalen, bunkers en kastelen door het Antwerpse achterland was de laatste grote test.

Deze laatste week, nog een paar snelle rondjes op de mooie parcoursen van Ossendrecht en Huijbergen en dan zijn we er klaar voor.

Voeding

Tijdens een trainingsrit in Limburg, werd ik echt geconfronteerd met mijn gewicht. Ik ben niet overdreven zwaar, maar het verschil tussen topsporttijd en nu is toch behoorlijk groot. Als voetballer woog ik 75 kg met een vet% van 7%, nu 25 jaar verder zat ik op 94 kg. En die kilo’s tellen bergop extra hard mee. Remco en Ziggey beiden een stuk lichter, vlogen de heuvels op, waar ik snel in het rood kwam. De knop moest om en daarin kan ik hard en streng zijn voor mijzelf. Weg met die suikerverslaving, geen chocolade meer bij de thee, geen koekjes tussendoor, geen hagelslag meer bij het ontbijt. Inmiddels schommelt het gewicht onder de 90 kg en dat voelt lekker.

Tijdens het fietsen heb ik mijzelf aan moeten leren om te eten, de 1e lange rit veel te veel zoete gelletjes (mee)genomen, dat ik er misselijk van werd. De collega’s geraadpleegd en recepten voor eigen repen zijn uitgewisseld. Mijn favoriet:

140 gr Havermout

Snufje Himalaya zout

2 bananen

1 lepel honing

Pure chocolade (80%) smelten

Alles mengen en 2x 60 minuten op 100 graden in de oven. Na 60 minuten de reep omdraaien.

Inspanningstest

In mijn tijd als voetballer van RBC was alles nog niet zo professioneel geregeld. Inspanningstesten heb ik nooit gehad, er is nooit een hartfilmpje gemaakt. We deden een (theoretische) Astrant test bij Axis, werden fysiotherapeutisch nagekeken door Remco. We waren de tijd wel ver voor, door toen al krachttraining te doen. Dat voelde goed hoor en ik ken mijn lichaam heel erg goed. Maar regelmatig hoor je toch nare verhalen over sporters die bij zware inspanning problemen met het hart hebben. Neem Nouri en Blind van Ajax en onlangs nog de beelden van Eriksen tijdens het EK. Verschrikkelijk om te zien. Maar wel weer een signaal om mijn hart ook te laten controleren.

Vorige week maandag heb ik een afspraak gemaakt voor een inspanningstest bij sportarts dr. Patty van de Bosch van Mediport in Antwerpen. Patty komt zelf uit de topsport (korfbal) en dat vind ik een fijne gedachte bij een sportarts.

Het zag er allemaal keurig uit, geen enkele overslag tijdens inspanning en ook niet tijdens herstel. Een geruststellende gedachte. Een Vo2 max van 46,2.Iik weet nu waar mijn omslagpunten liggen, waardoor ik gerichter zou kunnen trainen.

Ik had het met Remco over de uitslagen en waar ik kon verbeteren. Hij zei: “ik denk dat je te monotoon traint”. Ik dacht er even over na en antwoordde, “dat klopt denk ik wel, ik train niet, ik fiets en dat vind ik eigenlijk wel prima.”

100% dat ik sneller ga fietsen met een specifiek schema, dat ik sneller herstel en dat ik met een hogere hartslag mijn inspanning langer kan volhouden. Maar, ik doe het voor de ontspanning en fun en vind het prima zo.

Genieten van de rondjes en de natuur, lekker afzien, PR-etjes rijden op strava, kombochtjes, drops en jumps, dat is toch heerlijk.

Zaterdag vertrekken we, met 5 man naar de camping. S ’middags de tourrit naar de Colombiere kijken, s ‘avonds een sportmaaltijd (Pasta alle Puttanesca), zondag pannenkoeken van havermout en banaan en dan gaan we genieten van 206 mooie kilometers door het Drentse landschap.

U kunt ons volgen via de Bartje 200 app voor Apple of Android

Nog 2 dagen, we gaan ervoor!